متن کامل شعر "شخصی همه شب بر سر بیمار گریست"

Question

شعر کامل "شخصی همه شب بر سر بیمار گریست" را میخواهم

Answer 1

سلام این شعر در گلستان سعدی باب دوم ، اخلاق درویشان هستش .  

پیاده‌ای سر و پا برهنه با کاروان حجاز از کوفه به در آمد و همراه ما شد و معلومی نداشت. خرامان همی‌رفت و می‌گفت:

 نه به استر بر سوارم نه چه اشتر زیر بارم              نه خداوند رعیت نه غلام شهریارم

غم موجود و پریشانی معدوم ندارم                    نفسی می‌زنم آسوده و عمری می‌گذارم

اشتر سواری گفتش: ای درویش کجا می‌روی؟! برگرد که به سختی بمیری. نشنید و قدم در بیابان نهاد و برفت.

چون به نخله محمود در رسیدیم توانگر را اجل فرا رسید. درویش به بالینش فراز آمد و گفت: ما به سختی بنمردیم و تو بر بختی بمردی.

شخصی همه شب بر سر بیمار گریست        چون روز آمد بمرد و بیمار بزیست

ای بسا اسب تیزرو که بماند                        که خر لنگ جان به منزل برد

بس که در خاک تندرستان را                       دفن کردیم و زخم خورده نمرد

Answer 2

سلام این بیت جزیی از شعر طولانی نیست بلکه حکایت سعدی در مورد اخلاق درویشان است که به صورت زیر می باشد.

پیاده‌ای سر و پا برهنه با کاروان حجاز از کوفه به در آمد و همراه ما شد و معلومی نداشت.

خرامان همی‌رفت و می‌گفت:

« نه به استر بر سوارم نه چه اشتر زیر بارم

نه خداوند رعیت نه غلام شهریارم

غم موجود و پریشانی معدوم ندارم

نفسی می‌زنم آسوده و عمری می‌گذارم »

اشتر سواری گفتش: ای درویش کجا می‌روی؟! برگرد که به سختی بمیری. نشنید و قدم در بیابان نهاد و برفت.

چون به نخله محمود در رسیدیم توانگر را اجل فرا رسید. درویش به بالینش فراز آمد و گفت: ما به سختی بنمردیم و تو بر بختی بمردی.

شخصی همه شب بر سر بیمار گریست

چون روز آمد بمرد و بیمار بزیست

ای بسا اسب تیزرو که بماند

که خر لنگ جان به منزل برد

بس که در خاک تندرستان را

دفن کردیم و زخم خورده نمرد